Sessizlik.
Perdeleri sonuna kadar çektim. Gün, hiçbir zerresini odama sızdıramıyor.
Kulaklığı takıyorum. Rastgele "Başlat' diyorum, başlıyor.
Yorganı üzerime çekiyorum. Kollarımı bağdaş yapıp ağırlığı alnıma veriyorum. Gözlerim kapalı. Kolumdaki saatin tik tak'larını bastıramıyor müzik. Duyuyorum zamanın geçtiğini, kalbimden. Hissediyorum. Ayak parmaklarım yoruluyor bir süre sonra, ritm tutmaktan.
Dinlendiriyorum.
"Dünya dönüyor" derken sevgili şarkıcı, başımın döndüğünü hissediyorum. Gözlerim kapalıyken. Sanki bir hamaktayım, sallanıyorum. Altımdan hızlıca çekiyorlar ve birden bırakıyorlar. Sallanıyorum. Altımdan anılarımı çekiyorlar. Mutluluklarımı, hayallerimi, hedeflerimi, zaferlerimi çekiveriyorlar. Hiç acımadan. Ruhumdan sıyırıveriyorlar sanki bedenim hariç her şeyimi. Hızdan açamıyorum gözümü. Rüzgar vuruyor yüzüme, saçlarıma. Açıyorum gözlerimi. Gerçekten elimde neler kalmış diye düşünüyorum.
***
Sevgili Profösör "Hayat; kalbi sökülmüş bir çağın yelkovanı gibidir." dedi. Sevgili Nedret'in "Sizden huzur ve mutluluk dolu yazılar bekliyorum. Gençlerin üzüntüsüne dayanamıyorum." mesajına karşılık hala melankoli dolu olduğum için kızıyorum kendime. (Bu arada TDK'nin melankoli için verdiği tanımlar garibime gitti. Biz nasıl kullanıyoruz halbuki. Bakmak isteyen! )"olmayan ne bir de açsan! :)" diyen crazywomanrosemary, üzgünüm. Hiçbir sözüm yok. Bazı şeyler olmuyor. Eksik.
Hayatım şu an askıda ve ben bir şey yapamıyorum beklemekten başka. Şimdiye kadar hep ileriye dönük hedeflerim oldu. Onları gerçekleştirene kadar kendimden geçtim, elimden gelenin fazlasını yaptım hep. O süreçler içerisinde de mutluydum galiba, ya da farkında değildim. Çünkü Fatih Sultan Mehmet'in İstanbul'u fethetmesinin, ona hayali kadar yoğun bir duygu vermediği gerçeği gibi. (Sözünü aradım ama bulamadım şu an.) Hedeflerim öncelikliydi yani, o yolda yaşadıklarım da önemli değildi. Ta ki bu noktaya kadar. O yüzden bu bekleme süresini kendime tatil, keyif olarak düşünemiyorum. İyi yanından bakmaya çalışsam da fazla sürmüyor.
Vesaire vesaire.
Ama değişecek.
HADİ AMA GAYRET..!değişmeli her şey..hiç bir şey aynı kalmaz ..yaşam bir devinim..sürekli değişir her şey..ama öncelikle bunu sen istemelisin..:)
YanıtlaSilAma değişecek demişssin, bu durumun geçeceğine inanmışsın ya gecen gündüze döner elbet.
YanıtlaSilcanııım! sana Ödül getidim..uğrar mısın?..:)
YanıtlaSilhayat bazen böle oluyor durmak yavaslamak uzaklaşmak istiyor insan kendiyle kalmak :) kendi işe düşünmek konuşmak :P tez zamanda degişir pencereyi acarsın sararmıs yapraklara bakarsın :) bak gör iin acılacak sarı yapraklar bile hoşuna gidicek :P pembe kulaklıgnı sevdim pembe ehehe
YanıtlaSilcrazywomanrosemary, evet her şey ister istemez değişiyor. Bu durum da bir son bulacak inşaallah.
YanıtlaSilK.C.S., dileğin için çok teşekkür ederim. Bir dua gibi algıladım. Senin de gönlüne göre olsun her şey.
essu, aynen öyle. Bir anlık dursa, yavaşlasa şu dünya. Sararmış yapraklar artık karın altında kalacak, ben de kar tanelerine bakarım artık. Olur mu? :D
Teşekkürler beğendiğin için de. ;)