Karlı Bir Günden

Kahvaltımı yaptıktan sonra güzelce süslenip dışarı çıktım. Ahenkle yağan kara karıştım. Kar tanelerinin gözlerime girmesine, burnumu kıpkırmızı yapmasına, çizmelerimi ıslatmasına müsaade ettim. Geçen sene okuldan çıkınca karanlıkta telaşla karın altında yürüdüğüm günler geldi aklıma. Güldüm. 

Önce hocamı ziyaret ettim. Onu pek dertli gördüm. El alemin dedikodusu eksik olur mu? Yıpranmış.

Ardından alışverişimi yaptım. Tek başıma. Kasiyer kız benimle dertleşti. Gülerek ayrıldım. 

Gelince aldıklarımı yerleştirdim, battaniyemin altına gömüldüm. Annem -sağ olsun- birer  kahve yaptı, onu içtik. Akşama da babam patates kızartması yaptı, acıkmış ellaam. :D Annemin gözüne pek bir güzel görünmüşüm, defalarca öptü, sarıldı. Gözünde hala bebeğim yaa.

Bu soru da beni çok güldürdü. Benzetmeye bakın, ders araç gereçleri kozmetik ürünlere benzermiş. Kullanıldığında dersi güzelleştirirmiş. :D Buraya kadar sorun yok da, şıkları benzetmeyle düşününce komik geldi. Daha çekici hale gelir, diyor. Farklı duyu organlarını işe koşar, diyor. :D ya da ben farklı tarafa çektim, ama çok derin düşünerek yazdıklarını sanmıyorum. Hay Allah :))

 Babamın elleriyle soyduğu portakalımı yerken de yine bu çeviri harikasına rastladım: "Geçekten tahtalı köye göçmek istiyorsun, değil mi?" 


Yine Secret Garden'dan.
Bölüm 15.

Benden bu günlük bu kadar. Yine planladığım gibi gitmedi ama mutlu hissettim bugün kendimi. Sebepsiz. Mi acaba??

***

Telefonla konuşurken, aynı zamanda, bir şeyler yiyen insanlardan hoşlanmıyorum. Saygısızlık gibi geliyor bana. Bir an evvel kapatmak istedim. Zaten aradığıma memnun kalmamış gibiydi arkadaş.

***

Uzağınızda ama her daim aklınızda, size imkansız gelen hatta sevmesini bekleme ihtimali bile olmayan ama sizi çok seven birinin olması içimi ürpertiyor. Yok imkansız yani, olacak şey değil, diyorum. Ben ne yapıyorum, diyorum ama doğru yani. Korkutucu geliyor. Silkinip atasım geliyor bazen ama olmuyor. Geçmeyecek.

***

Bir plan yapmalıyım. Çok düzensiz geçiyor günler.

***Bitti***