Film, Dizi ve Kitap Tavsiyesi Eşliğinde Dua

Selamün aleyküm dostlar.
Elimden geldiğince takip etmeye çalışıyorum sizi.
Malum, beni yakından takip edenler bilir. KPSS'ye hazırlanıyorum.
Geçen sene Şubat'ta 26.tercihimi yapmadığım için gitmedim diyebilirim.
Bu sene atama miktarı umut vaad edici. Arkadaşlarım ve hocalar hep çalışma, sen kesin gidersin deseler de, çalışmayı bırakmadım. 92 hedefim. Çok uçuk ama, napim. 40 binde 3600 Türkçecinin atamasının yapılacağı bekleniyor. Geçen seneki puanımla mutlaka girerim gibi geliyor. Ama... Dualarınızı bekliyorum. İyi bir yer olsun. 


Bu yoğunluğun arasında beni motive eden şeyler, yazı dolu dolu geçirme hayalim. Gerçi size göre yazın yarısına geldik ama ben yaşayamadım henüz. Yazın, bol film, bol dizi, bol kitap, bol gezme ile kültür ve eğlence patlaması yaşamayı planlıyorum. Bir on günlüğüne evde olmayabilirim, ondan sonra zaten Ramazan geliyor. Artık beklemek kalıyor. İşte o bekleme sürecini düşünerek geçirmektense bu şekilde geçirmeyi düşünüyorum. Ve evet, sizden istediğim de -önce dualarınız tabi- film, dizi ve de kitap önerileriniz. Her türlü tavsiyeye açığım, bilesiniz. Sinema ve kitap gündemini bir süredir takip edemiyorum. Yardımlarınızı bekliyorum...


Dua ile...


(weheartit'den)

Gündem/n 5

Bitti.

Özgür bıraktım kendimi.

*** 

Rahatladım.

***

Arkadaşımın mezuniyet törenine gittik. 

Yine bir yığın işsiz adayı aramıza karıştı.

Geçen sene benim törenimle aynıydı hemen hemen ama en farklı şey;

bir öğrencinin aniden kürsüye çıkıp sevdiğe kıza koca stadyumda evlenme teklifi etmiş olmasıydı.

Acayipti.

Hayal etsem aklıma gelmezdi.

Kız da "Evet." dedi.

Çocuk, yüzükle gelmiş bir de. Sonra elinden tuttu koşa koşa, ailesinin yanına gitti bir de.

"Vaaay!" dedi herkes.

Cesaret edemeyen erkekler için kötü örnek olsa da.

Kepler fırladı.

Yeminler edildi.

Dilerim, işsizliği tatmadan mesleklerini ellerine alırlar.

***

Size bir sorum olacak? Sevdiğiniz insanın başka birisiyle evleneceğini düşünüyorsanız, ne yaparsınız? Aklınız kesiyorsa yani.

***

Ümidi olmayan insandan her şey beklenir.

Sahibi Arayan Mektuplar

"Sevdiğin biri var mı?" dedi birden hocam.

Salonda çıt çıkmadı, yüzler bana döndü.

Sustum.

Nefes aldım, tam ağzımı açacakken bir el kalktı.

"Var, Benim." dedi.

Hoca kızardı.

"Sevgilinden ayrılmışsın gibi oku bu şiiri." dedi.

***

... yanımdaydı. 

***

Okudum:

"bir gün bulacaksam bile parça parça bulmalıyım seni.

ayaklarını Afrika'dan getirip bir kâğıt üzerine

yapıştırmalıyım, saçların Sibirya'da bir mabudun

gözleri olmalı, ellerin İtalya'da bir heykelin elleri.

bulsam da seni parça parça bulmalıyım.

yine de bir yerin eksik kalmalı.

yeniden yollara düşmeliyim, onu aramalıyım.

ve tam seni tamamladığım anda ölmeliyim. "

Anlamadı

Sanrı II

Gece "Uyudun mu?" demiş mesajda.
Uyumuştum. Sabah haberim oldu.
Rüyamda O'nu görmüştüm.
Uzun zaman sonra.
Üzerime üzerime geliyordu.
Uyandım.
Mesajını gördüm.


***


Kahvaltıdan sonra kapımın arkasında kıyafetlerimi katlıyordum.
Birden odaya girdi, sarılıverdi.
Nefes alamadım.
Elim, kolum kıpırdamadı.
Sımsıkı...
Özlem kokuyordu.
Şaşkınlıkla bakakalmışım yüzüne.


Beklemiyordum.


Gözleri içimi delip geçiyordu sanki.
O iki saniyede çocuk masumiyetini gördüm yüzünde.


*** 


Buna rağmen öfkem yitip gitmedi.
İkisi bir arada nasıl duruyor, bilemiyorum.


***


Yine,
tam ben geleceğime dair adımlar atmaya çalışırken çıkageldi.
Yine, bulandırdı, 
gitti.


***

Günlerden Kırmızı

!!

Allah'ım sinirden ölcem, gebercem yaa.
Yok böyle bir insanlık, yok böyle bir kardeşlik.
Yok böyle bir bencillik!!
Bir aydır huzur bırakmadılar insanda.
Ya ben her gün sizin adım adım ne halt ettiğinizi duymak, bilmek zorunda mıyım?!
Nasıl bir görgüsüzlük, nasıl bir şımarıklıktır Allah'ım?!!
Konuşsam kıskanç olacağım, hoşgörüsüz olacağım.
Ama kimse bilmez ki...
Ben geçen sene zırlarken adamlar keyif yapıyordu.
Onu unutmadım ki, bunu unutayım.
Doymayın bencilliğinize...
Allah ıslah eylesin ne deyim.
Sinirimden yolmadık saç kalmadı.
Uyku da kâr etmiyor.
Ne yapacağımı bilemedim.
Yazmak belki iyi gelir.
Biraz...


Sınava son bir ayım kaldı zaten.
El atmasalar olmuyor.


Allah'ım sen bana sabır ver, güç ver...
Varlığını eksik etme benden.

Bak, Ümit Kan Pıhtısı Rengine Döndü

Vakitsiz, sevilen bir şiirle yeniden karşılaşmak...

Şiirlerle, şiir geceleri, dinletileri ve sohbetleriyle dolu üniversiteye hayatının bitmesi...

Şiire vakit ayıramamak, her şeye olduğu gibi.

Bir tek kelimenin içine işlemesinin hissettirdiği ürpertinin eksikliği.

Daha neler "yokluk" tarafına geçti.

Samimiyet, masumiyet kopmakta mı birer birer?..

"Öfke", gerçekten "taş doğursa"...

Ya, "Ümit de kan pıhtısı rengine bürünürse sevdiğim."

Kelimeler diyarı da kirlenir, daha kaç kırık çentik atılır kim bilir...

Sen de Koş, Numan abim, Rabbimin cennetine koş.

"Ya ebabilleri gönder,

ya da bizi de oraya aldır..."